rixter.gr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ιωάννα Σπανομάρκου: Υποψήφια Ευρωβουλευτής με τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Ανδρέα Λοβέρδου

Κοινοποίηση

Τι κόμμα είναι οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ και γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο κόμμα για να κατεβείτε στις Ευρωεκλογές?
Πιστεύω ότι πολλοί Έλληνες, όπως κι εγώ, περιμέναμε μια κεντρώα πρόταση που να ενεργεί με τη λογική, μακριά από τα άκρα και κυρίως με ενσυναίσθηση για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως άνθρωποι και που επιβαρύνουν την καθημερινότητά μας. Από τις πρώτες μου επαφές με τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του 

Ανδρέα Λοβέρδου, είδα μπροστά μου ανθρώπους με όραμα και έναν πρόεδρο που δίνει αληθινές ευκαιρίες, με δημοκρατικό τρόπο και με αξιοκρατία, σε όλους εμάς που ζούμε στην πραγματική κοινωνία με σύνεση και ρεαλισμό. 
Οι αξίες του κόμματος, εκείνες που έθεσε ο ίδιος ο Ανδρέας Λοβέρδος και που προσωπικά με εκφράζουν, μ’ ενθάρρυναν να παλέψω ως μέλος των ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ για ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα και την περαιτέρω ισχυροποίησή της σε μια Ενωμένη Ευρώπη.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα?
Η φτώχεια και η ακρίβεια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πολλές οικογένειες στην χώρα μας έχουν εισόδημα που δεν επαρκεί και είναι αδύνατον να καλυφθούν οι ανάγκες διαβίωσης. Αν μάλιστα τύχει και μια ασθένεια σε κάποιο μέλος της οικογένειας, εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Εντωμεταξύ, ζούμε σε μια κατάσταση που οι τράπεζες, μετά τα μνημόνια, αποφεύγουν να δώσουν έστω και μικρά καταναλωτικά δάνεια που θα μπορουσαν να δώσουν μια έκτακτη ρευστότητα, και τελικά οι ασθενείς και οι οικογένειες χαμηλού εισοδήματος καταλήγουν σ’ ένα αδιέξοδο. Σίγουρα οι διεθνείς κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις και οι εντάσεις στις γύρω περιοχές παίζουν τον ρόλο τους για τις αυξήσεις των τιμών, όμως η Ευρώπη έπρεπε να είναι περισσότερο οχυρωμένη, η οικονομία της να μην είναι τόσο ευπαθής, να μην επηρεάζεται τόσο εύκολα από εξωτερικούς παράγοντες. Αποδείχθηκε πως πρέπει να στηριζόμαστε περισσότερο στις ενδοκοινοτικές εμπορικές συναλλαγές και να ενισχυθούν οι συνεργασίες μεταξύ των τοπικών οικονομιών της Ευρώπης. Βρισκόμαστε σε μια φάση που δημιουργούνται καρτέλ στα καταναλωτικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να έχουν αυξήσει συντονισμένα τις τιμές, δυσανάλογα με τις πραγματικές αυξήσεις που όντως αντιμετωπίζουν στις πρώτες ύλες και στις εισαγωγές. Πρέπει να προστατεύεται ο καταναλωτής και επιπλέον, να υπάρξουν οικονομικές ενισχύσεις σε τέτοιους καιρούς, ώστε να διατηρείται ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. 

Σχετικά με την ανεργία, τι έχετε να σχολιάσετε?
Με απασχολεί ιδιαίτερα η ανεργία που βλέπει κανείς στην περιφέρεια. Η ανεργία της γενιάς 30-40, η ανεργία των γυναικών που τις αναγκάζει να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για τον εαυτό τους, ιδρύοντας πολύ μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούνται, αντιμετωπίζοντας απίστευτη γραφειοκρατία που τους εξαφανίζει το εισόδημα. Με ανησυχεί η ανεργία σε ανθρώπους που έχουν πασχίσει χρόνια, έχουν πάρει πτυχία και δυσκολεύονται να βιοποριστούν, γιατί ο ιδιωτικός τομέας είναι σε κρίση και οι θέσεις απασχόλησης λιγοστές. Στεναχωριέμαι πολύ όταν ακούω από πολιτικά χείλη να λένε στους άνεργους πτυχιούχους “να πάνε να γίνουν αγρότες”, “να πάνε να γίνουν delivery”, “να πάνε σεζόν στον τουρισμό”. Είναι αυτή μια μακροπρόθεσμη λύση, ή θα δώσει μόνο ένα περιστασιακό εισόδημα; Ο εργαζόμενος χρειάζεται να αισθάνεται σιγουριά, όχι ν’ αγωνιά, εάν το επόμενο εξάμηνο θα έχει εργασία, προκειμένου να πληρώσει τους λογαριασμούς του, που στο μεταξύ τρέχουν. Λυπάμαι όταν βλέπω από πολιτικούς, να λένε σε εξειδικευμένους ανθρώπους, που αποτελούν ένα σημαντικό, αλλά μη επαρκώς αξιοποιημένο εργαλείο για την ανάπτυξη της Ελλάδας, να πάνε να αφήσουν τις οικογένειές τους για ένα εισόδημα ολίγων εβδομάδων. Νιώθω ότι δεν έχουν ιδέα, ότι δεν έχουν ζήσει τα προβλήματα των ανθρώπων στην περιφέρεια και ότι από τα γραφεία τους στην Αθήνα, λένε: “να πας να γίνεις αγρότης, να μαζέψεις ροδάκινα στον Βελβεντό και ελιές στην Κρήτη”, λες και ο αγρότης δεν έχει έξοδα μετακίνησης και διαμονής, ούτε και ανταγωνισμό στο μεροκάματο, από εργάτες τρίτων χωρών. Ακόμα και για έναν ντόπιο, δεν είναι εύκολο να βγάλει τα προς το ζην ως αγρότης. Για να μην σχολιάσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες λόγω της αυξανόμενης ακρίβειας, οι οποίοι δεν εισακούγονται και τα προβλήματά τους εντέλει, παραμένουν άλυτα. Συγκεκριμένα, ο αγροτικός τομέας, σύμφωνα με τα στατιστικά, έχει ανάγκη για μόλις 40.000-80.000 εργαζόμενους ετησίως και μάλιστα, για εποχιακή εργασία. Δεν λύνεται το θέμα της ανεργίας που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, με λίγους μήνες εργασίας, για λίγους από αυτούς. Το θέμα της ανεργίας, δυστυχώς σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας έχει χτυπήσει κόκκινο, όπως στην Θεσπρωτία, που φτάνει και το 20% σε υποσύνολα του πληθυσμού. Πιστεύω πως χρειαζόμαστε ουσιαστική κατανόηση των κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων που μαστίζουν μεγάλο μέρος των πολιτών και σχετίζονται με το πρόβλημα της ανεργίας και της εξασφάλισης μιας αξιοπρεπούς και ανεξάρτητης διαβίωσης, καθώς και να παρθούν μέτρα, που όμως να μπορούν να εφαρμοστούν στην πραγματική οικονομία.

Τι μέτρα πιστεύετε μπορούν να παρθούν στην Ευρώπη για την περαιτέρω βοήθεια των νοικοκυριών?
Χρειάζεται να ληφθούν μέτρα για την προστασία της οικογένειας από τις διεθνείς κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις που μειώνουν την αξία του εισοδήματός της και την αγοραστική της ικανότητα. Πρέπει να γίνει καλύτερη αξιοποίηση των οικονομικών ενισχύσεων που δίνει η Ε.Ε., ώστε να αυτές να κατευθυνθούν πρωτίστως προς βοήθεια των οικογενειών στην καθημερινότητά τους, στους ανθρώπους δηλαδή που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
 Ένα μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί μας, είναι ότι λόγω του στεγαστικού προβλήματος και της ολοένα και αυξανόμενης ακρίβειας, αναγκάζονται τρεις οικογένειες να ζουν κάτω από την ίδια στέγη, παππούδες, γονείς και εγγόνια, λόγω της δυσκολίας αποπληρωμής των μηνιαίων εξόδων διαβίωσης, που πλέον είναι δυσθεώρητα. Δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο, αλλά και σε ολόκληρη της Ευρώπη. Στις περιπτώσεις δε των οικογενειών με παιδιά, επειδή ακριβώς υπάρχει το θέμα της φτώχειας, που ειδικά στην Ελλάδα συνυπάρχει με το θέμα της υπογεννητικότητας, θα έπρεπε να παρθούν ακόμα πιο δραστικά μέτρα. 
Θα ήθελα να στηριχθούν οι δημοτικοί νηπιακοί σταθμοί, καθώς δεν επαρκούν, ώστε ν’ ανοίξουν περισσότερες θέσεις για τα παιδιά. Διότι τώρα, οι γονείς αναγκάζονται να πληρώνουν ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, μειώνοντας το ήδη αποδυναμωμένο εισόδημά τους. Επίσης, όλο και συχνότερα βλέπουμε περιπτώσεις, όπου αναγκάζεται ο ένας γονέας, συνήθως η μητέρα, να μένει εκτός εργασίας για να φροντίσει το νήπιο, με αποτέλεσμα να μειώνεται ακόμα περισσότερο το εισόδημα της οικογένειας. 
Και μιλώντας για τις γυναίκες που γίνονται μητέρες, υπάρχει ακόμα ένα σοβαρό θέμα που θα ήθελα να θίξω. Μπορεί κάποια γυναίκα να έχει δουλέψει ολόκληρες δεκαετίες, αλλά τη συγκεκριμένη χρονιά για κάποιο λόγο να μην έχει συγκεντρώσει όλα τα ένσημα που απαιτούνται για να πάρει τα επιδόματα που δικαιούται, με αποτέλεσμα να μένει χωρίς επίδομα μητρότητας, επί της ουσίας. Επειδή το πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι τεράστιο, εμείς αντί να βοηθάμε τις γυναίκες να τεκνοποιήσουν, ακόμα και με οικονομική βοήθεια, αντίθετα, τις αφήνουμε αβοήθητες, επειδή μια συγκεκριμένη χρονιά δεν μάζεψαν αρκετά ένσημα. Αυτοί οι λάθος σχεδιασμοί χρειάζονται τροποποίηση, ώστε να γίνει ρεαλιστική η εφαρμογή τους και να βοηθηθούν τα νοικοκυριά. 
Θα ήθελα επίσης να δοθεί περισσότερη προσοχή και να παρασχεθούν Ευρωπαϊκοί πόροι και μέτρα για την βοήθεια των συνταξιούχων για τις φαρμακευτικές και τις σχετιζόμενες με την ηλικία τους διαιτητικές ανάγκες τους, τόσο με οικονομική ενίσχυση, όσο και με υποστήριξη στις καθημερινές τους ανάγκες. Να υπάρξει επικοινωνία με φορείς έτσι ώστε να εκπαιδευτούν στις αλματώδεις τεχνολογικές εξελίξεις, που αλλάζουν συνεχώς και δεν προλαβαίνουν να προσαρμοστούν έγκαιρα. Για παράδειγμα, πολλοί ηλικιωμένοι που δεν μπορούν εκ των πράγματων να κάνουν ηλεκτρονικά τις πληρωμές τους και τις κάνουν μετρητοίς, χάνουν τις φοροελαφρύνσεις που κερδίζουν οι άλλες γενιές, που μπορουν να τις πραγματοποιούν από τον υπολογιστή. Οι ηλικιωμένοι εντωμεταξύ, νιώθουν πως γίνονται βάρος όταν ζητούν από συγγενείς και φίλους να τους εξυπηρετήσουν με τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Και αν ζουν στην περιφέρεια, σε απομακρυσμένα χωριά χωρίς καταστήματα τραπεζών και υπηρεσίες να εξυπηρετηθούν, κι αν δεν έχουν δικούς τους ανθρώπους κοντά, καταφεύγουν σε γνωστούς για να τους εξυπηρετήσουν, με όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται. 
Ναι μεν από την Ευρώπη μας παροτρύνουν να ενισχύσουμε τις ψηφιακές συναλλαγές, αλλά αυτό έχει σοβαρές δυσκολίες εφαρμογής σε χώρες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η Ελλάδα. Πρέπει να τονιστούν αυτές οι ιδιαιτερότητές μας στην Ευρώπη.   
Ως εκπρόσωπος του πολιτισμού, μιας και είστε μια διεθνώς διακεκριμένη συνθέτρια και μέλος της επιτροπής των Grammy, έχετε εκφράσει ότι θα στηρίξετε τον Πολιτισμό. Σε ποιο πλαίσιο θα κινηθείτε; 
Στο επίκεντρο της προσπάθειάς μου, βρίσκεται η ενίσχυση του πολιτισμού και των τεχνών, συνδέοντάς τα με την εκπαίδευση και τον τουρισμό. Ως καλλιτέχνης και πολίτης, πιστεύω ακράδαντα ότι ο πολιτισμός αποτελεί κλειδί για την ανάπτυξη των αξιών της Δημοκρατίας και για την ενίσχυση της δημιουργικότητας και της αλληλεγγύης. Ο συνδυασμός του πολιτισμού με τον τουρισμό, αποτελεί μια σημαντική πηγή οικονομικής ανάπτυξης για τη χώρα μας. Η επένδυση στην προβολή της ηπειρωτικής Ελλάδας μέσω της τέχνης, όπως μέσω του κινηματογράφου, μπορεί να δώσει ώθηση σε περιοχές που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία και να ενισχύσει το ΑΕΠ μέσω του πολιτιστικού τουρισμού.Τα παραδείγματα από άλλες χώρες, όπως η Κροατία με το «Game of Thrones» και η Ιορδανία με την Πέτρα, αποδεικνύουν τον τεράστιο αντίκτυπο που μπορεί να έχει η κινηματογραφική παρουσία μιας χώρας στον τουρισμό. Επίσης, η Γαλλία επενδύει επιτυχώς στη γαστρονομία και τον οινοτουρισμό μέσω φεστιβάλ, ενώ πολλές Ευρωπαϊκές χώρες στηρίζουν πολύ και τον θρησκευτικό τουρισμό, μέσω πολιτιστικών δράσεων. Ακόμη, επισημαίνω την ανάγκη για οικονομική ενίσχυση των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων. Η Ελλάδα με όλη αυτή την πολιτιστική τουριστική προοπτική, δεν μπορεί να επιτρέπει να παραμελούνται αυτοί οι θησαυροί της ιστορίας της. Η βελτίωση των υποδομών και η επένδυση στον πολιτισμό και τις τέχνες, αποτελούν τον κορμό της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και είναι ο πραγματικός πλούτος μας.Θέλω να επεκταθώ λίγο και στον καλλιτεχνικό τομέα. Στην χώρα που αναπτύχθηκαν οι τέχνες, είναι παραμελημένοι οι συνεχιστές των αρχαίων αυτών μέσων που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μας. Υπάρχει αφενός ανάγκη υποστήριξης των σύγχρονων δημιουργών που αποτελούν τον πυρήνα του πολιτισμού μας, όπως είναι οι συνθέτες, οι λογοτέχνες, οι ποιητές και αφετέρου των μουσικών, ερμηνευτών, ηθοποιών, χορευτών, γλυπτών και δημιουργών παραδοσιακών τεχνουργημάτων, που αποτελούν την καρδιά της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.Οι καλλιτέχνες αυτοί, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, καθώς οι συνθήκες σύγχρονης παραγωγής και προβολής θεαμάτων δεν είναι πάντα ευνοϊκές. Οι μικροί πολιτιστικοί χώροι, όπου συχνά παρουσιάζονται τα έργα τους, χρειάζονται υποστήριξη για να διατηρηθούν ζωντανοί και να συνεχίσουν ν’ απασχολούν και να εμπνέουν το κοινό.Επίσης, οι δημιουργοί παραδοσιακών αντικειμένων, όπως οι τεχνίτες και οι τεχνίτριες που προσφέρουν το μοναδικό τους χειροποίητο έργο, χρειάζονται υποστήριξη για να διατηρήσουν τις παραδοσιακές τεχνικές και να προωθήσουν την κληρονομιά μας.Η υποστήριξη αυτών των καλλιτεχνών και δημιουργών είναι απαραίτητη, για τη διατήρηση και την ανάδειξη του πολιτισμού μας και αποτελεί επίσης έναν τρόπο, να διασφαλιστεί η συνέχιση της πολιτιστικής πολυμορφίας και δημιουργικότητας στην κοινωνία μας.

——

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ιωάννα Σπανομάρκου είναι διεθνώς διακεκριμένη μουσικοσυνθέτρια, παραγωγός και επιχειρηματίας. Έχοντας αξιοποιήσει πλήρως τις σπουδές της στο Διεθνές Εμπόριο και στα Οικονομικά, ασχολείται τα τελευταία 10 χρόνια με το budgeting μεγάλων κινηματογραφικών και μουσικών παραγωγών.

Έχει παρουσιάσει μελέτες και papers σε οικονομικά συνέδρια και ημερίδες ανά την Ελλάδα, με θέματα όπως η διαχείριση των οικονομικών των υγειονομικών μονάδων, η διαχείριση κρίσεων μεγάλης κλίμακας, το internet marketing, η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, η διασφάλιση της ποιότητας των διοικητικών υπηρεσιών και άλλα θέματα.

Είναι μια δυναμική γυναίκα επιχειρηματίας, παντρεμένη και μητέρα ενός κοριτσιού 3 ετών. Γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει να εργάζεσαι σκληρά και να διαπρέπεις στο εξωτερικό, δημιουργώντας παράλληλα οικογένεια.

Είναι μέλος της επιτροπής ψηφοφορίας των βραβείων GRAMMY και μέσα από τις πολλαπλές βραβεύσεις σε σημαντικές διοργανώσεις στην Καλιφόρνια και στο Nashville, έχει αποκτήσει πολύτιμες διασυνδέσεις στο Los Angeles και εργάζεται σκληρά επιτυγχάνοντας να προσελκύσει επενδύσεις εκατομμυρίων στην Ελλάδα, στον τομέα του κινηματογράφου. Συνθέσεις της ακούγονται σε ταινία του Netflix (Greed, 2019) και σε σειρά του Apple TV+ που έχει κερδίσει πάνω από 11 Emmy (Ted Lasso, 2023).

Συμμετέχει τακτικά στη διεθνή έκθεση Κινηματογράφου στο Βερολίνο και στο WSA στις Βρυξέλλες, ενώ προσκαλεί στην χώρα μας σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης, ξεναγώντας τους στα μνημεία και ξυπνώντας τους την θέληση να φέρουν τα κινηματογραφικά συνεργεία τους στην Ελλάδα. Πιστεύει ακράδαντα ότι η εισροή τέτοιων επενδύσεων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το ΑΕΠ της Ελλάδας, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των ίδιων των γυρισμάτων, αλλά και αργότερα, προσελκύοντας τουρισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Στους κύκλους των επενδυτών είναι γνωστή με το προσωνύμιο “Greek ambassador”, καθώς συνηθίζει να μιλάει με πάθος για την χώρα μας, και τον πολιτισμό της, ενώ όραμά της είναι να ανεβάσει την Ελλάδα πάλι στο βάθρο που της αξίζει και να αποκαταστήσει την εικόνα της μετά από την μακρά περίοδο κρίσης.

Πιστεύει ότι με την παρουσία της στο Ευρωκοινοβούλιο, την εμπειρία της και την αγωνιστικότητα της, θα υποστηρίξει ενέργειες για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων και θα παλέψει να εισακουστεί η φωνή των Ελλήνων στην Ευρώπη.

Img 3712

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Συναγερμός στο Κερατσίνι: Άγνωστοι πέταξαν τσάντα με τρεις χειροβομβίδες

Υπόθεση Folli Follie: Απολογείται για δεύτερη μέρα ο ιδρυτής του ομίλου 

Κάτια Ταραμπάνκο: Τη συζητάω την απιστία, να δω μήπως έκανα εγώ κάτι λάθος